Op 11 september 2014 vloog ik mee met een paraboolvlucht van ESA en Novespace. Wat een fantastische ervaring. Door het vliegtuig tijdens de vlucht op te trekken en het vervolgens in een glijvlucht een ‘parabool te laten vliegen’ maken de piloten alles en iedereen aan boord gewichtsloos. 22 seconden lang. Deze stunt werd maar liefst 31 keer herhaald. In totaal ben ik ruim 11 minuten gewichtsloos geweest, een geweldig gevoel. Zie hier een korte impressie.
Een leuk trucje, de menselijke centrifuge. Bijzonder genoeg werd ik er niet duizelig van:
En zo ziet dat eruit vanaf m’n voorhoofd:
Je kunt dat ook herhalen met een aantal mensen, maar dan is draaien wel een stuk ‘zwaarder’:
Pas als je naar buiten kijkt zie je goed wat het vliegtuig doet. Praktisch neerstorten…
Het leukst is vrij spelen in de zogenoemde ‘free floating zone’:
“Kom maar naar het plafond, daar is het iets rustiger.”
Laatste vlucht
De vlucht was onderdeel van de 61e parabolische vluchtcampagne van ESA . Het was de laatste vlucht van de ‘A300 Zero-G’, een toestel uit 1973 en tevens de oudste nog vliegende Airbus. Vanaf volgend jaar heeft Novespace, het bedrijf dat de vluchten uitvoert, de beschikking over een nieuwere Airbus A310.
Deze capriolen worden voornamelijk uitgevoerd voor wetenschappelijk onderzoek. In totaal waren er tien teams van wetenschappers aan boord, die onder andere onderzoek deden naar het oriëntatievermogen van proefpersonen, veranderingen in hersenactiviteit door gewichtsloosheid, vloeistofdynamica en een apparaat voor een toekomstige Marsmissie.
Dat weerhield de wetenschappers (en journalisten) er niet van te genieten van het leukste gevoel in de wereld: gewichtsloosheid. Wederom, een impressie. De foto’s zijn van ESA/Anneke Le Floc’h.
- Zweven tijdens een paraboolvlucht.
- Maar wel leuk!
- De ‘free floating zone’.
- Gewichtsloze cola.
- Centrifugemodus.
- Experimenten aan boord.
- Best handig, gewichtsloosheid.
- Duidelijk dat het vliegtuig al even meegaat.
Zo werkt een paraboolvlucht:
In eerste instantie ervaren alle passagiers normale zwaartekracht (1 g). Het vliegtuig vliegt rechtdoor op ongeveer 6 kilometer hoogte.
Vervolgens trekt het toestel op, tot de neus een hoek van maar liefst 47 graden bereikt. Steil omhoog. Tijdens deze periode van 18 seconden ervaren we 1,8 g, je bent dan bijna twee keer zo zwaar. Ik hou mijn hoofd stil omdat deze fase een beruchte ziekmaker is.
Als de piloot ‘injection’ over de intercom roept, gaan de motoren van het vliegtuig uit en volgt toestel een glijvlucht in de vorm van een parabool met de top op 8,5 kilometer hoogte. In pakweg een halve minuut is het vliegtuig 2,5 kilometer gestegen! Vervolgens daalt het weer snel. Gedurende de gehele parabool, zowel het stuk omhoog als omlaag, ervaart iedereen gewichtsloosheid (0 g). Dat duurt 22 seconden.
De piloot moet weer optrekken en er volgt weer een periode van 1,8 g, van ongeveer 18 seconden. Het vliegtuig is dan weer op 6 kilometer hoogte en iedereen kan zich voorbereiden op het volgende speelkwartier, ongeveer een minuut later.